Tja, waar moet ik beginnen....... Na ingrijpende gebeurtenissen in mijn leven... Binnen 12 jaar twee mannen verloren, tussendoor nog mijn huis afgebrand. Jeetje het is een hele slechte film als ik het zo terug lees.... maar nog meer kommer en kwel, bijna een jaar geleden door dat de veter van mijn schoen om het pendaal draaide van mijn fiets, en daar lag ik gevolg...gebroken heup .. over de revalidatie maar te zwijgen..
Zo dit was alle ellende.............maar dan breekt eindelijk de zon door!!! ik werd oma, van een prachtige kleindochter nu bijna 2 jaar.. en dat kleine mensje is mijn grootse rijkdom, zo puur zo echt ,en als zij mij ziet, gaat ze springen, klapt in haar handjes en een glimlach zo groot....dat alle lichtjes gaan branden...en als ze dan zegt: is ze oma!!! dan springen de tranen in mijn ogen en ik denk dan: mijn misty ,mijn mooie kleindochter ............mijn redding.
