Ooit had ik een vriendje, met wie ik nogal een van huis tot huis zwervend bestaan leidde. We hadden dus nauwelijks spullen, Eens een keer kwamen we op de Valentijnkade te wonen, vlak om de hoek van de Molukkenstraat.
Op de hoek was een klein buurtcafe.
We waren al een paar keer binnen geweest en zo ook rond borreltijd op zekere dag.
Het was gezellig en we bleven wat langer hangen dan onze bedoeling was. En zo maakten we mee, dat de tafels werden ingericht voor een avondje bingo.
Eerlijk gezegd hadden we dat nog nooit meegemaakt en we keken onze ogen uit.
Wat een spullen...! Het leek wel de prijzenkast van een kermiskraam!
Het was geweldig. De avond vorderde en de serviezen, lampen, kristallen glazen en wat niet al werd onder luid geluich uitgedeeld aan de winnaars.
Opeens kwam er een man naar ons toe en zei: hier, deze is voor jullie, want jullie hebben nog niets in je huis. In zijn hand had hij een echte jordanese lamp inclusief rose kap met kwastjes!
En toen kwam de een na de ander met zijn nieuwverworven bezit en gaf het aan ons.!
Met tranen van blijdschap en ontroering gingen we na sluitingstijd naar huis, onze armen volgeladen met wat deze mensen ons zomaar en zo hartelijk gunden.
