De oude man zat vaak op zijn stoel bij de ingang van het bejaardentehuis. Sinds hij enige maanden geleden zijn vrouw verloren had en zichzelf niet meer kon redden zat hij in een bejaardentehuis. Alles wat hij verwacht had van zijn leven, maar nooit had hij er ook maar een moment aan gedacht dat ook dit hem kon overkomen. Maar sinds een paar dagen is alles anders, er was één seconde in zijn leven die hem totaal veranderd had. Wat is gelukkig zijn, soms duurt het een hele dag en geniet je intens van iets wat je nog nooit gehad hebt, en ook in je droom kan dat geluk bijna werkelijkheid worden. Hij kijkt terug op zijn leven en hij voelt wat hij gemist heeft en waar hij niet helemaal gelukkig mee geweest was.
Soms was het een dag, maar soms ook enkele minuten, of slecht seconden, maar het leken wel jaren van zijn leven die gewoon voorbij gegleden waren, en hij vraagt zich af hoe zinvol het allemaal geweest was. Ja, sociaal en alles wat daar bij hoorde was goed geweest, daar kon hij met voldoening op terug kijken. Maar er was iets wat hij innerlijk altijd gemist had. Ze moesten al vrij jong trouwen, en een periode van verliefd zijn was er niet geweest. Ze waren wel gelukkig geweest, maar gelukkig zijn is anders dan verliefd zijn, dat kun je koesteren, is van je zelf, en een van de mooiste dingen die je kan overkomen. Dat had hij gemist.
Bij verliefd zijn geniet je intens en denkt aan het samenzijn, denkt hoe het zou kunnen zijn.
Daar kun je er uren aan zitten te denken en als het opecht is gaat het nooit over. Dat is anders dan in een gelukkig huwelijk, een huwelijk is net een kaartspel, en de ene dag heb je de juiste kaarten en de andere keer heeft de ander alle troeven in handen. Dan baal je, maar je wilt een goede verliezer zijn. Als je oud bent leg je de kaarten open en bloot op tafel en gaat de kaarten van je leven tellen. En dan kun je pas eerlijk zijn en oordelen of je wel het juiste gekregen hebt, of had je meer gewild en kijk je daarom misschien wat negatief. Nee, het ligt nu even anders ontdekt hij plotseling. Hij is sinds kort door een seconde tijd van zijn leven, veranderd.
Vorige week zat hij eenzaam op zijn stoel voor het tehuis, en plotseling liep er iemand langs die naar hem keek Het was of de wereld even stil stond, die ene seconde, die blik, dat had een uitstraling die hem tot in het diepste van zijn ziel raakte. Het was iets bijzonders wat hij nog nooit meegemaakt had. Hij raakte diep geroerd en in paniek, wist het niet te verklaren en zag maar een uitweg; in stilte verliefd zijn en denken dat je alles samen gaat doen, en dan geniet je in stilte van je verliefd zijn op je oude dag. Maar hij kan niet meer rustig slapen wordt ongedurig en blijft in gedachten maar zoeken naar dat ene moment en de andere persoon. .
De volgende morgen is er weer een dag en dan begin hij met volle moed en stil genietend van dat ene moment, een dag, een uur, een minuut, een seconde, het maakt niet uit, hij is gelukkig met zijn stille liefde, maar soms is hij ook een aai of knuffel nodig. Zo zit hij stilte dromen in zijn stoel voor het bejaardentehuis en plotseling staat de andere persoon naast hem en vraagt, mag ik naast u gaan zitten, ik had vannacht z’n vreemde droom, net of u bij mij was.
