Mijn verhaal begint toen mijn vader longkanker kreeg en nog zes maand te leven had het zijn er maar vijf geworden maar de pijn die hij had was verschrikkelijk.
Ik was toen 30 jaar, was getrouwd en had een zoon van 8 jaar.
Ik stond er heel alleen voor om mijn vader bij te staan want mijn moeder kon het niet aan.
 
Op zijn sterfbed liet hij mij beloven om altijd voor mijn moeder te zorgen, en ik beloofde het hem  Hij was 60 jaar toen hij stierf en ik zat alleen aan zijn bed
Mijn moeder was toen 70 jaar ze was 10 jaar ouder als mijn vader.  Door mijn belofte ging ik iedere dag naar haar toe geen enkele dag sloeg ik over kon nooit eens op vakantie. Als ik eens een dag niet kon gaan dan was ze slecht gezind en belde ze wel 4 keer opeen dag om te zien of ik nog niet terug was om het kort te maken ik had geen leven meer en mijn man ook niet.
Zo is het 17 jaar verdergegaan tot ze 3 jaar een beetje bloed begon te verliezen uit haar vagina en ja het was kanker en ze wou niet naar het ziekenhuis. Ik heb gesmeekt dat ze toch naar de gyneacoloog zou gaan en die vertelde mij dat er niets meer aan te doen was
Op een dag vond ik haar op de grond in een plas bloed en hebben ze haar nog geopereerd ,maar s,avonds zei de dokter mij dat ze palliatief was.
toen ben ik moeten beginnen zoeken naar een rusthuis waar ze op de palliatieve dienst kon verblijven want in het ziekenhuis mogen ze niet zo lang blijven.

Ze is dan naar een rusthuis gegaan ik ging 2 keer per dag naar haar toe ik stond op instorten , ik moest haar op de stoel helpen, haar nachtkleed aandoen haar pamper aandoen ze wou alleen maar hulp van mij.
ik heb dat allemaal gedaan maar veel dank kreeg ik niet
toen op een dag ging de telefoon s,avond s op mijn verjaardag mijn moeder was haar heup over gevallen met op te staan ze hebben haar nog een nieuwe heup gezet maar ze was te zwak om te herstellen we hebben dan besloten om haar terug naar haar kamertje in het rusthuis te laten gaan.
Toen kreeg ze een zware longontsteking, ik moest haar kleren meebrengen voor als ze overleed

Ze heeft nog twee weken geleeftd wou niet meer eten of drinken en op 5 dec is ze in mijn armen overleden om 4uur. Ze is87 jaar geworden het was een verlossing voor haar en mischien ook voor mij
Ik heb alles gedaan wat ik kon en toch maak ik mij nog schuldgevoelens .