Na 28 jaar als vrijwilligster te hebben gewerkt bij de Astma patiënten vereniging afdeling Fryslân en 5 jaar als landelijk voorzitter en organisator van een aangepaste vakantie per jaar, wilde ik wat nieuws, maar ook wat minder gaan doen en dichter bij huis.
Sinds 2002 ben ik oprichter en coördinator van Stichting ZVCL = zorgactiviteiten en vakantie voor chronisch -zieken, lichamelijk gehandicapten en hulpbehoevende ouderen.
Voor ouderen, met een lichte handicap of chronisch ziek, nog wel mobiel, maar enigszins hulpbehoevend was er weinig hulp en zekerheid. Er is in die groep ook veel eenzaamheid. Dit gat probeer ik in onze stichting op te vullen.
Intussen doe ik dit alweer 8 jaar met heel veel plezier.
Naast vakanties met begeleiding, organiseer ik activiteiten: gezellige middagen met muziek en een diner. Dagtochten met bus of boot in de omgeving.
Via ZVCL ben ik mantelzorger geworden voor een mevrouw nu 87 jaar die alleen op de wereld was.
Ik hou van mensen, maar dat ik er zo in op kon gaan had ik niet gedacht.
ZVCL is mijn levenswerk geworden. Ik ben eraan verslaafd.
Ik zag dat er behoefte aan was. Dat het de mensen goed deed.
Geef jezelf iets cadeau en doe iets voor een ander is mijn spreuk.
Ik ben organisator, coördinator, raadsvrouw, ervaringsdeskundig en mantelzorger.
Ik vraag subsidie aan voor mensen met een minima om op vakantie te kunnen.
Ik geef voorlichting over aangepaste vakanties, als mensen niet met ZVCL meekunnen, zoek vrijwilligers voor begeleiding en uitbreiding van het bestuur, voorlichting en hulp over en voor de aanvraag van hulpmiddelen, WMO taxi of Valys.
Chronisch zieken en gehandicapten, vaak op hoge leeftijd kunnen vaak meer dan ze denken. Zij helpen mij bij de activiteiten, op markten en braderieën om onze stichting te promoten. Sommigen in rolstoel of met rollator. Zij vinden dit prachtig om te doen.
Iets doen voor een ander geeft een goed en nuttig gevoel.
Mijn levensinvulling probeer ik op anderen over te dragen.
