Hallo mijn naam is Jane moeder, van 2 mooie dochters van 15-19 jaar oud. Ik ben zelf 46 jaar oud. Ik ben 3x aan mijn hart geopereerd, open hartoperaties, nieuwe donorkleppen, omleidingen, vernauwingen en gaatjes dicht gemaakt.
Ik kwam toen terecht in de W.a.o. en  ja mocht niet meer werken, een ramp want ik heb altijd gewerkt in een ziekenhuis als secretaresse. 
Na 2 jaar thuis zitten ging ik mij toch vervelen en deed een oproep voor thuishulp, ben gaan werken bij een man die gehandicapt was(ondertussen overleden). Een jonge man van mijn leeftijd.
Daar babbelde ik mee, deed samen met hem de boodschappen, hielp hem met zijn administratie en liep achter zijn rolstoel als hij er wel eens even uit wilde! En hielp hem op de toilet zetten . Alles deed ik voor hem en wij hadden serieuze gesprekken en soms lachwekkende gesprekken. Heb 5 jaar bij hem gewerkt!

Maar ondanks mijn eigen klachten ziekenhiuis in en uit, vond ik werken nog steeds erg leuk. Daarom kreeg ik  een jongetje onder mijn hoede. Ouders die er niet voor konden zorgen of hem bezig konden houden (ivm drugs) Kereltje was gezellig en hem heb ik 1 jaar bij mij gehad (opgepast via thuishulp) maar zijn Pa nam hem mee en ik zag hem niet meer.. Wat was ik er verdrietig over!

Ben toen gaan werken in een zorginstelling met dementen bejaarden en daar werk ik nu zo weer 4 jaar. Toen kreeg ik een operatie aan mn galblaas (verwijderd) en poliepen uit mn baarmoeder, maar wist niet hoe snel ik weer op de been moest zijn omdat ik de bewoners miste .En daar werk ik nog steeds! Voel mij zelf niet altijd even lekker en sta weer voor een operatie aan mijn hart. Maar blijf wel vrijwilligers werk doen, kan niet zonder mensen om mij heen.

En zeker mensen die het verdienen om nog te genieten van het Leven. Heb zelf gesolliciteerd als vrijwilligster in een ziekenhuis op de IC afdeling, balie medewerkster ( soort gastvrouw) en dat gesprek loopt nog.  

Kijk ik ben zelf niet gezond, maar vind het wel erg leuk om anderen mensen te helpen.
Een glimlach van mensen daar word ik zelf vrolijk van , en kan ik met een gerust hart weg gaan.
Het geeft mij voldoening, ondanks ik zelf ziek ben! Soms ben ik wel eens ontzettend moe na het werken van 3 of soms 2 ochtenden per week. Ben vorig jaar getrouwd en ben in mijn trouwjurk met mn man en dochters naar mijn werk gegaan en er lekker taart gegeten met de bewoners en collegas . Zij vonden het prachtig, ook al zijn zij mij na 5 minuten vergeten. Maar heb heb het er voor overgehad. Alleen al om hun lach op hun gezicht!

Dus raad ik eigenlijk iedereen aan die graag andere mensen willen helpen het gewoon te DOEN!
Ik vind het erg dankbaar werk. En ik krijg veel compilmenten van mensen die zeggen Jeetje zeg je bent zelf geen gezonde vrouw en je helpt wel anderen, Toppie!