Mijn schoonouders zijn fantastische mensen, ze zijn nooit te beroerd om de helpende hand toe te steken.
Een paar jaar geleden ging het met vader niet zo best, een hartklep die vervangen moest worden werd opgevolgd door nieren die het niet meer goed deden. Dat weerhield hem er niet van om zich in te zetten voor de bewoners van de flat waarin ze wonen, ook hebben hij en moeder tot voor kort minstens 1 keer per week meegeholpen met Tafeltje Dekje.
Zelf zijn ze in de 70 maar gelukkig hebben ze nog genoeg energie en die steken ze dan in anderen. Moeder bezoekt regelmatig ouderen die eenzaam zijn en vrolijkt ze dan op met haar gebabbel. Ik ben er trots op dat deze mensen mijn schoonouders zijn, ze hebben mij geinspireerd om ook wat voor een ander te doen, sinds kort ben ik Taalmaatje, zo zie je maar goed zien doen leidt tot goed gaan doen.
