Graag wil ik mijn buurvrouw eens in het zonnetje zetten. Haar man ligt na een hersenbloeding al 15 jaar in een verpleeghuis en kan niets meer zeggen. Elke middag bezoekt zij hem, 25 km verder, in Breda.
Gisteren was haar auto bij de garage en toen heeft zij met bus en totaal 2x 1uur en 45 minuten lopen hem toch weer bezocht. Vakanties en korte uitjes heeft zij niet. Verder doet zij vrijwilligerswerk voor tafeltje dekje, sinterklaas en rommelmarkten. Dit soort mensen zijn er gelukkig ook nog (genoeg) in ons land.
