Ik vertel hier het verhaal van mijn echtgenoot.
Ik heb mijn man leren kennen toen hij 40 was. Tot op dat moment had hij nog nooit een relatie gehad. En niet omdat hij geen vriendin kon krijgen, maar omdat hij zijn vrije tijd opofferde om voor zijn ouders te zorgen.
Zijn vader was zwaar suikerpatient. En had regelmatig 's nachts suikergebrek. Hierdoor werd hij behoorlijk agressief. Mijn man moest hem dan een injectie geven. Hij deed dat, ondanks dat zijn vader met hem vechtte en uitschold. En niet een keer, maar vaak.
Zijn moeder was dementerend. Hij heeft haar verzorgd, totdat zijn zussen en broer vonden dat het niet langer kon. hij waste haar. Hij was de enige die dat mocht van de kinderen.
Kortom zijn vrije tijd werd besteed aan zijn ouders. Voor een relatie was geen ruimte.
En toen zijn ze allebei plotseling overleden, 15 dagen na elkaar. Hij kreeg daar mee zijn vrijheid terug, maar hij had tien keer liever zijn ouders nog gehad.
Hij verzorgde hen met liefde, en nu wij samen zijn en kinderen hebben, zorgt hij met dezelfde inzet voor ons. Een man met een gouden hart voor iedereen die hem dierbaar is.
Een geweldige echtgenoot, fantastische vader en een warme broer en oom.
