Twee huizen van ons vandaan woonde een erg oude man. Zijn dochter kwam bijna elke dag en ook 2x per dag een hulp van de thuiszorg. Maar hij wilde altijd pas erg laat, vaak na twaalven, naar bed. Ik was het dichtsbij dus ging ik elke dag meneer V. op bed leggen. Dat was niet 1, 2, 3 gebeurdt want hij had erg veel te vertellen. Hij was een gezellige kwebbelaar. Hij betreurde het wel dat hij bijna geen vrienden had, die waren immers al gestorven. Wel verheugde hij zich elke dag weer naar de tijd dat ik kwam. Niet dat hij wilde slapen, dat deed hij overdag al veel, maar om fijn te praten over van alles en nog wat.

Het viel niet altijd mee om zelf ook zo laat naar bed te gaan en soms zag ik er erg tegenop. Maar als ik dan binnen kwam dan was alle tegenzin verdwenen zijn gezicht klaarde helemaal op en de verhalen over vroeger, zijn studie's, politiek en mijn kinderen hielden ons weer 1 a 2 uur zoet.

Tot die keer dat de hulp aanbelde en niet naar binnen durfde, zij had er een raar gevoel bij. Ik was 2uur geleden nog bij hem geweest. Wij naar binnen en daar lag hij op de grond. Hij was gevallen en kon niet zelf overeind. Met moeite heb ik hem opgetild ondanks dat hij maar 50 kilo meer woog was dat toch erg zwaar. Hij had veel pijn dus de dokter gebeld. Die heeft "mijn" buurman op laten nemen in het Ketrientje. Inmiddels was het al 23.00 uur. Ik heb hem zelf weggebracht. Zijn dochter lag zelf met een flinke griep op bed. De andere morgen gebeld hoe het met hem ging. Oh zei de zuster, hij vertelt moppen en heeft al twee boterhammen op. Ze wilde nog meer vertellen maar er kwam een spoedgeval. Helaas was dat " Mijn" buurman die daar 's morgens overleed.

Hij is 93 jaar geworden en ik heb hem nog lang gemist. Zijn verhalen en bijzondere moderne kijk op het leven. Hij waardeerde alles. Het was een hele fijne man die voor mij veel heeft beteken en ook al was het soms een hele opgaaf ik had het niet willen missen. Zeven maanden lang heb ik hem elke dag zijn pijama aan gedaan. Soms had hij zich bevuild, dan maar wassen. We hebben veel gelachen samen.

Ik zal hem nooit vergeten, "Mijn" buurman V.