Na mijn scheiding kon ik altijd terecht bij mijn oma. Door mijn kinderen grote oma genoemd omdat overgrootoma een mond vol is.
Zij luisterde naar mijn verdrietige verhalen maar kon mij ook altijd weer opbeuren en samen met mij lachen en ze pastte altijd op die drie"mannen" van mij..als ik moest werken
Ze is er helaas niet meer, maar op deze wijze draag ik haar nog steeds een warm hart toe, zij had een hart van goud!!
