In april 2007 is mijn vader overleden. Ik was toen 16 jaar. Het was de dag van mijn eerste examens. Ik heb mijn examens toch gedaan, ook al zeiden veel mensen dat is misschien beter was dat ik het niet kon doen. Mijn examens toendertijd heb ik door omstandigheden toch weten te halen, en ik weet zeker dat mijn vader heel trots op mij zou zijn geweest! Nu 3 jaar later, komt heel langzaam aan de gewenning, maar voor mijn moeder, die haart vriend, geliefde, haar alles heeft verloren door de rotziekte kanker, blijft het soms nog wel moeilijk en dat is logisch. Met mijn oma van 94, mijn moeders moeder, gaat het ook steeds minder goed. Vooral lichamelijk, geestelijk is ze nog heel helder. Dit is ook zwaar voor mijn moeder, maar ook voor mij omdat ik een goede band met mijn oma heb. Ik heb veel bewondering voor mijn moeder, oma, vrienden die altijd voor ons klaarstaan en natuurlijk ook voor mijn lieve papa.
