ik vraag vaker mensen of ik hen kan helpen met een tas te dragen als ik zie dat het moeizaam gaat.
Ik krijg vaker gescheld terug van 'denk je niet dat ik dat zelf kan dan?' maar gelukkig zijn er ook wat mensen bij die mij al roepen als ze mij zien. Ook kinderen als ze moe zijn, dan vraag ik of ze bij mij voorop op mijn benen in mijn rolstoel willen komen zitten als dat mag van hun ouders, dat is wel grappig.

Zo heb ik ook wel vaker een hoop gelukspoppetjes in de wereld winkel gekocht, en dan gewoon aan iemand die ik niet ken een klein cadeautje gegeven. Ik krijg wel vaker van kennissen gescheld dat ik geen geld heb en van mijn laaste euro's zoiets doe. Ik geef dan als antwoord dat ik het leuk vind om iemand te helpen met een klein beetje door hulp of door een klein cadeautje te geven.
Dan krijg ik zelf ook altijd een goed gevoel als ik eens wel iets voor een ander kan doen. Ik kan geen rondje gaan rennen voor geld in te zamelen voor arme mensen, maar ik help de mensen hier die dan weer geen taxi of extra wandelwagen hoeven mee te nemen. dat vind ik gewoon fijn. zou iedereen eens moeten doen, dan gaat het er in de wereld heel wat vooruit. 
De groetjes, en aan een ander denken doet jezelf en vooral je gevoel ook heel erg goed ;) voor beide :) liefs van marion