Op 1 Januari 2010 kregen wij een telefoontje dat het niet goed ging onze schoonzus.
Mijn schoonzus had een vriend waar ze al enkele jaren mee samenwoonde maar ze hadden af en toe wel eens relatieproblemen.
Haar ex-vriend was meegenomen door de politie en mijn schoonzus was er niet al te best aan toe.
Wij hebben haar toen voor de keus gesteld of je maakt een einde aan deze relatie en wij gaan je helpen of je gaat het samen met hem verder en wij stoppen ermee.
Deze keuze hebben wij haar laten maken want het was niet de eerste keer dat er de politie bij moest komen.
Ze heeft toen voor ons gekozen maar dat hield in dat wij haar gingen helpen.
Mijn schoonzus heeft al jaren angsten om naar buiten te gaan en is manisch depressief.
Er brak voor ons allen een zware tijd aan.
De eerste prioriteit is eten dus vanaf 2 Januari brengen ik of mijn vriend dagelijks eten naar haar toe.
Een vriendin van ons is haar gaan wassen en als iemand wat eten overheeft wordt dat bij ons gebracht voor haar.
We zijn nu enkele maanden verder een we hebben een ultimatum gesteld .
Wij brengen haar eten tot aan de vakantie ( eind Juli) en dan zal ze zelft weer aan de gang moeten want ze zal zelf toch weer moeten deelnemen aan het dagelijkse leven.
Ik hoop dat mijn schoonzus het leven toch weer positief gaat zien en dat voor haar de zon ook weer gaat schijnen.
Margret
