Mijn verhaal gaat over mijzelf en mijn moeder, mijn moeder die mij onvoorwaardelijk steunt en die er altijd voor me is.
Toen ik 6 jaar geleden niet meer in mijn toemalige huis kon wonen omdat ik de huur niet meer kon betalen was het geen probleem dat ik weer tijdelijk thuis kon komen wonen. Dat tijdelijk werd bijna 2 jaar.
Toen ik net een paar weken thusi woonde kwam ik er achter dat ik zwanger was. De vader van mijn kindje wilde er niks mee te maken hebben. Mijn moeder heeft vanaf het eerst moment gezegd dat het welkom was en ze me altijd zou steunen. Daar ben ik haar nogsteeds dankbaar voor. Al 5 jaar is ze mijn steun, en als ik haar nodig heb kan ik haar altijd bellen. Of de problemen nu groot of klein zijn.
Toen er een half jaar geleden adhd bij mij gecontanteerd werd was ze er weer voor me, ondanks de vervelende reactie's van andere mensen. Ze is alles voor me, en de grootste steun in me leven..