Mijn verhaal, tja waar begin je dan? Eigenlijk zou ik op 22 augustus 2009 moeten beginnen. De dag waarop mijn dochtertje ernstig verbrande door een ongeluk bij een vriendinnetje. Ze kreeg een hete frituurpan over zich heen. Haar tweelingzusje heeft alles gezin en het niet kunnen voorkomen, waar zij nog elke dag mee kampt.
Waar het op neerkomt is dat wij als gezin altijd het positieve uit iets halen en ookal heeft ze nog elke dag last van haar littekens, en wordt ze nog vaker geopereerd en kampt zij met diverse angsten, het heeft ervoor gezorgd dat we als gezin iets meer voor de maatschappij zijn gaan betekenen.
Toen mijn dochter namelijk uit brandwondencentrum beverwijk kwam na een maand was zijn door hen aangemeld bij de stichting opkikker, Een stichting die gezinnen met langdurig zieke kinderen een waanzinng leuke ontspannen dag schenken. Die dag hebben wij ook gehad! Wat deed ons dat goed. Zoveel vrijwilligers op de been die dag om ons een dagje onbezorgd te laten genieten. Mijn dochter was zo onder de indruk dat ze toen ze werd gevraagd door de stichting om ambassadrice te worden ze vol trots ja heeft gezegd. Ze is dus nu druk als vrijwilligster (en dat op haar jonge leeftijd) om akties te houden om geld inte zamelen etc.
Mijn man en ik hebben ons ook direct na onze eigen dag aangemeld als vrijwilligers. we begeleiden nu zelf gezinnen tijdens zo'n opkikkerdag. en wat genieten wij daarvan! het is zo gewedig om het gezin te laten genieten na alle ellende!!!! ik kan het echt iedereen aanbevelen. Het leven draait niet alleen om geld. Doe ook eens iets voor een ander. Het gevoel dat je dat geeft is onbeschrijfelijk!
