Wanneer zijn we de weg kwijtgeraakt het spontane kind in ons verloren.
Er werd ons vroeger geleerd een ander net zo te behandelen als we ze behandeld willen worden ongeacht ras, kleur of stand. Het verbaast mij steeds weer dat mensen eerst een beloning willen voor ze belangeloos voor een ander klaar staan, gelukkig niet iedereen want er zijn er ook nog die dit wel doen
laten we om ons heen kijken en eens vragen aan de buurman / buurvrouw of je hen kan helpen.
Bij een langdurige zieke in de buurt heen gaan voor een praatje of de helpende hand bieden, in een plaatselijk zorgcentra of verpleeghuis eens met bewoners wandelen, de krant of een boek voorlezen voor hen die dit niet meer kan je kunt er ook gewoon voor hen zijn écht luisteren en een gesprek aan gaan zodat die koude deken weer warm voelt. Even naar de stad gaan en lekker op een terrasje zitten met die bewoners
denk eens aan de mensen om je heen die het met minder moeten doen en laten we dan zelf eens minder lekkernijen halen en daar voor in de plaats die mensen die amper rond kunnen komen eens een extraatje geven
het maakt je zelf zo veel rijker en warmer, samen de weg bewandelen maakt lichter lopen.