Ik ben 10 jaar geleden ziek geworden en 3 jaar later te horen gekregen dat ik MS heb. De eerste jaren had ik af en toe hulp nodig. Toen werd mijn ziekte heftiger en kreeg ik heel veel hulp van mijn buurvrouw met mij eens douchen en boodschappen en helpen met mijn kinderen als het even niet ging
Toen ik 3 en half jaar geleden voor een kuur in het ziekenhuis lag kregen we bericht dat mijn zoon ziek was en kanker bleek te hebben. Meteen was mijn buurvrouw er weer voor ons. Vanaf dat moment strijkt ze altijd voor ons.
Ik kwam 1 jaar later dan dat we het van mijn zoon te horen gekegen hadden een hele erge toeval waardoor ik anderhalf jaar uit huis was en telkens was mijn buurvrouw er om mijn man en kinderen op te vangen.
Zulke mensen vind je niet zomaar even, dat zijn voor mij echt vrienden voor het leven. Ik ben zo blij dat zij nu weer gelukkig is met een nieuwe man en dat ze dan nog steeds tijd heeft om voor ons de was weg te werken want daar komt mijn man helemaal niet meer toe. Ik ben heel dankbaar dat ik in een dorpje woon en mensen nog echt om elkaar geven, en dat is wat ik een ieder mens gun in het leven.
