Al die jaren dat ik gepest werd was mijn vader daar die mij aan het lachen maakte. Hij was mijn groote held en begreep mij altijd. Als ik het even niet meer zag zitten pakte hij me op zijn schoot en knuffelde hij mij met veel liefde, wat ik op dat moment nodig had.
Op een gegeven moment kreeg ik een vriend en liet ik mijn vader steeds meer achter me. Tot het moment dat het na 2,5 jaar over was. Ik stond er weer alleen voor. En wie was er daar ... mijn vader. Ook al was de band tussen ons wat minder hij was er weer en gaf weer de troostende woorden zodat ik me beter voelde
Mijn vader is mijn held en zonder hem zou ik niet zover zijn gekomen als dat ik nu bent.
