Een paar maanden geleden is mijn nichtje van twee zomaar overleden tijdens haar slaap, ze was een tweeling en haar tweelingszusje vroeg steeds na dat haar zusje was overleden waar haar zusje was, elke keer als ze sliep kuste ze de lege plek naast haar en pakte het beertje van haar zusje en omhelzde het.
Dezelfde dag dat mijn moeder het hoorde dat mijn nichtje was overleden is ze met mijn vader naar egypte gegaan voor drie weken omdat er geen ticket te vinden was voor de terugreis en ik en mijn zusje bleven over en we wisten het toen nog niet, we dachten waarom hebben onze vader en moeder ons nou alleen gelaten, ze zeiden dat ze iets moesten regelen en wilden verder niets zeggen en ze hadden het ook aan niemand van de familie hier in nederland vertelt. Dezelfde dag dat ze vertrokken kwam mijn tante naar ons met een maaltijd en bleef bij ons slapen, de volgende dag kwam mijn oom met eten en boodschappen en zo ging het elke dag weer zo, telkens kwam iemand van de buren of familie of vrienden eten naar ons brengen. We konden ook bij iemand slapen, maar dat kon niet omdat ik en mijn zusje toetsweek hadden en konden nergens beter leren dan thuis. De familie, vrienden en kennis die mijn zusje en ik hebben bijgestaan hadden het gedaan omdat ze een hart vol liefde hebben en ze wisten niet eens waarom mijn moeder en vader weg waren ze dachten dat ze op vakantie waren. En daarom wil ik ze bedanken voor hun steun en hulp. En mijn lieve kleine nichtje zal altijd in mijn hart blijven.
