Ik heb afgelopen februari te horen gekregen dat ik uitzaaiingen van borstkanker heb. Ik ben 37 jaar getrouwd en heb 3 kinderen van 8-10 en 12 jaar. Een heel gezin dus die niet zonder een moeder kunnen. Maar helaas met de nodige chemokuren die ik nu moet ondergaan heb ik hulp nodig. En laat ik nou hele lieve mensen om mij heen hebben die er voor mij zijn. Die er voor mij zijn 24 uur per dag. Mijn ouders, zusjes, schoonzusjes, zwager, vriendinnen, vrienden, buren en nog een heleboel mensen die ik nu vast vergeten ben.
Ook ben ik lid van de fanclub van Marco Borsato. Ook hij heeft mij mijn dag van mijn leven bezorgd. Hij kwam tijdens 1 van mijn kuren een bezoek aan huis brengen. Hij mijn idool die tijd voor mij heeft vrijgemaakt om mij een hart onder de riem wilde steken. Wat ik toch wel 1 van de mooiste dingen vind dat hij dat zonder eigen publiciteit heeft gedaan. Geen camera's mee om zichzelf in het daglicht te zetten. Hij kwam echt uit zichzelf speciaal voor mij. En jeetje dat is gelukt. Deze dag zal ik dus echt nooit meer vergeten.
Ik ben echt gezegend met deze lieve mensen en zou echt niet weten wat ik zonder hen zou moeten. En dit bewijst maar weer......
Niet voor jezelf leven, het bestaat echt!!!
